Dostlar beni hatırlasın
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın..
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın..
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar gecer
Dostlar beni hatırlasın..
Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın..
Ne gelsemdi ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın..
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murad yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın..
Gün ikindi akşam olur
Gör ki başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın.
"Dostlar Beni Hatırlasın" adlı şiirinin yazılma tarihi 1970'ler'dir. Bu şiir, Âşık Veysel'in ölüm ve anıların geride kalması üzerine düşündüğü bir dönemde kaleme alınmıştır. Veysel, hayatının sonunda dostlarının onu hatırlamasını, anıların yaşatılmasını ister ve bu şiir, insanın zamanla unutulması ve hayatta kalanların hatıralarla yaşaması üzerine bir çağrıdır.