Bir Hayal Peşinde Dolandım Durdum
Bir hayal peşinde dolandım durdum
Asla terk etmezem sanma unuttum
Sönmez ümidlerden beklerim yardım
Bugün yarın dedim gönlüm avuttum
Gahi zengin oldum hülya yaşattım
Nerde güzel gördü isem laf attım
Sevda denizinde gönlüm aldattım
Arzularım suya düştü ne ettüm
Gahi fakir oldum hayli süründüm
Gahi mecnun oldum aba büründüm
Nerde güzel gördü isem yerindim
Ucu çıkmaz bir küçücük yol tuttum
Veysel bu sevdadan vazgeç dediler
Olup bitenleri yaz geç dediler
Sevdiğin kapıdan az geç dediler
Acı sözü sevdiğimden işittim
Bu şiir, hayalleri ve rüyaları peşinden sürüklenen bir insanın yolculuğunu anlatır. Veysel'in yaşamın geçiciliği ve rüya gibi olan doğasına olan bakış açısını yansıtır. 1940'lar'da yazılmıştır.