Bu şiir, yaşamın geçici doğasını ve herkesin kat ettiği yolculuğu yansıtan ikonik bir şiirdir. Âşık Veysel'in hayat, ölüm ve insanlık hakkındaki felsefi bakış açısını ifade eder. 1958 yılında yazılmıştır.

"Kara Toprak", ölüm ve toprağa dönüş üzerine derin bir meditasyondur. Veysel'in doğanın yaşam döngüsüne ve ölümün kaçınılmaz doğasına olan kabullenişini yansıtır. 1970 yılında yazılmıştır.

"Güzelliğin" adlı şiirinin yazılma tarihi 1958'dir. Bu şiir, Âşık Veysel'in güzelliğe dair derin düşüncelerini ve duygusal ifadesini içerir. Veysel, bu şiirinde güzelliğin hem maddi hem de manevi anlamlarını işler ve güzellik ile insanın ruhsal hali arasındaki bağlantıyı vurgular.

Bu şiir, acı çekmeyen birine derdi anlatmanın ne kadar zor olduğunu ifade eder. Veysel'in içsel bir yalnızlık ve dert paylaşılamazlığını dile getirir. 1940'lar-1950'ler arasında yazılmıştır.

Bu şiir, hayalleri ve rüyaları peşinden sürüklenen bir insanın yolculuğunu anlatır. Veysel'in yaşamın geçiciliği ve rüya gibi olan doğasına olan bakış açısını yansıtır. 1940'lar'da yazılmıştır.

Bu şiir, Veysel'in içindeki özlemleri ve acıları dile getirir. Çok yalvardığını, çok yakardığını, ancak içsel huzura ulaşmayı beklediğini anlatır. 1950'ler'de yazılmıştır.

Bu şiir, dünyayı ve evreni düşünceli ve derin bir şekilde gözlemleyen bir bakış açısını anlatır. Veysel, dünyayı gözleriyle değil, ruhsal bir bakış açısıyla seyreder. 1940'lar-1950'ler arasında yazılmıştır.

Bu şiir, derin bir özlem ve sevgi duygusu içerir. Veysel, görmek yerine ruhsal bir sevgiyle yaklaşmayı tercih eder. 1950'ler'de yazılmıştır.

Bu şiir, insanları yargılamamak ve empati duygusunu geliştirmek üzerine bir çağrıdır. Veysel, başkalarına kendilerini hor görmemeleri için seslenir. 1950'ler'de yazılmıştır.

"Dostlar Beni Hatırlasın" adlı şiirinin yazılma tarihi 1970'ler'dir. Bu şiir, Âşık Veysel'in ölüm ve anıların geride kalması üzerine düşündüğü bir dönemde kaleme alınmıştır. Veysel, hayatının sonunda dostlarının onu hatırlamasını, anıların yaşatılmasını ister ve bu şiir, insanın zamanla unutulması ve hayatta kalanların hatıralarla yaşaması üzerine bir çağrıdır.